Çakıl taşı Şiiri - Mustafa Yaman 2

Geleceğini yitirmiş nicelerini tanıdım
El ayak çekmiş varlığından
Onlar ki umudun bekçisi
Beyaz zenciler gördüm köle ruhlu
Heba olup gitmiş vurdumduymazların elinde
Şişkin karınlı dünyadan tık yok.

Egosunu pazara çıkaran, çıkarana
Ses onların sesi
Nerde adaletin şemşiyesi
Bir yaygara, bir yaygara
Kulaklarıni tıkasan ne fayda.

Zivanadan çıkanların haddi hesabı yok
Kimvurduya gider arada kalanlar
Hadi tut şimdi kaldır düşenleri
Hadi ben iyiyim de
Ben onlardan değilim de
Bakalım insaf kaldımı içinde.

Aslında herkez kendini sever
Kimi saklar, kimi över
Yoksa ne diye onca aldanışlar
Kim inanır üstü tozlu mücevhere
Yüzünü çevirmez çakıl taşıdır diye.