ÇAKIL(D) AKLI..
Eğreltiler çok ya
İstemez gönül
Adı kötüye çıkmış
Devranı serse ne yazar
Kalp
Ulaşılmazı arar
Vuslatsızlıktır mezar
Oysa
Adını da aşk koyar...
Aynı sol köşede
Çakıştı kafa kafaya
Birbirinde soluş
…. yanış çakıldaklı aşkta.
Ah annem
Dinlemedim ki seni
Bilemedim avu kurusu
Eğreltisiz nasıl duru olurdu
Aşkı uğruna ölürken eğrelti
Bitik dünden eriğe ciğeri
Bakir damılan şerbetlerde
Can bulurdu çilesi
Dünden bir düz bir ters feleği
Çekirge ömrünü kelebeğe çevirdi
Er/iğin kanı sevgiliye çekildi
Atınca güneşte kül benzi
Takır takır büzüştü teni
Sakata geldi
Aşkın astarsız yüzü
Ergen değiller ki ne demeli
Sevi didişmekte
Çakıl(d) aklı çetrefilli
Kötü sanlı eğrelti kokusunda
Bir az avu bir az şerbet / Hoşafa
Afiyet olsun
Yarasın soluşlar bereket-i aşka
Kayıt Tarihi : 29.10.2008 19:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!