Çakallar meydanı boş buldu, kendini bir şey sandı,
Kurtlar sahaya inene dek, bu kibir ne zamana dek uzandı?
Havlayan itler, uluyan kurtlar, hepsi birer gölgeydi,
Asıl güç, asıl kudret, asıl ihtişam, şimdi çıktı ortaya belli.
Çakallar, kurnazlıklarıyla, sinsilikleriyle dolaştılar,
Sanıyorlardı ki, bu meydan onların, bu dünya onların.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
