Çakallar Büyürse Şiiri - Yunus Emre Coşan

Buhar buhar yarılıyordu göklerin yüzü,
ismi koyulamamış çakal yavrusu içiyordu
ara sokaklardan kaçan bir nefesi.

Kalan son matbaalardan geçiyordu haberin
ve son baskısı yapılıyordu tek kalan gazetelerin.

Orman içi baskı alanıydı sesin,
dönerken son sayını istedim.

Tozlarını üzerinden sildiğim,
yazıları solmuş gazete gibiydin..

Büyük çakallar uğurladı gidişimde,
ismi vardı bu gidişin
ormanın ve uğurlayanların da...

Büyük çakallar karşıladı beni,
ismi koyulmuş dönüşlerde
acısı koyulmuş gidişlerde...