Çakal ve Tilki'nin Düzeni

Çakal ve Tilki’nin Düzeni

Yüzünde maske var, içi karanlık,
Vicdanı pas tutmuş, kalbi bulanık.
Gözleri menfaat arar durmaksız,
Hakkı bilmez, insaf tanımaz çakal.

Her adım bir tuzak, her söz bir yalan,
Mazlumu ağlatır, zayıfı yoran.
Çıkar uğruna dostları satan,
Dostluğa değer vermezsin çakal.

Hak diye bağırır, kendine yontar,
Övgüyü duymadan huzur bulmazlar.
Kendi yükünü hep başkasına atar,
Emek vermek nedir bilmezsin çakal.

Gözün doyar mı hiç, dünya dar gelir,
Mazlumun feryadı göklere erer.
Zulümle abad olan nasıl dirilir?
Sonunda perişan kalırsın çakal.

Namus, şeref gibi değerler sana,
Bir yüktür sırtında, sığmaz vicdana.
Menfaat bitince atarsın ona,
Dostuna düşman olursun çakal.

Zalimle birlik ol, güçten yana ol,
Mazlumu ezip de hakka kafa tut.
Sanma ki bu dünya hep sana kul köle,
Adalet gelir vurur seni çakal.

Rüzgârın estikçe yelken açarsın,
Her dalda oynayıp yer kaparsın.
Ama unutma ki bir gün düşersin,
Tarihe leke bırakırsın çakal.

Kul hakkı nedir bilmezsin asla,
Mazlumu yargılar, güçlüye yaslan.
Dünya malı için ruhunu satma,
Bu düzenle mutlu olamazsın çakal.

Tilkiyle dost olup leşe koşarsın,
Yaltaklanıp çıkar peşinde dolanırsın.
İnsanlık yolunda kaybolup kalırsın,
İşte böyle sona varırsın çakal.

Ne çıkar görünsen asalet dolu,
Yüreğin nefretten çatlamış çakal!
Eğriyi doğrultmaz sözün makulü,
Doğruluk tahtında oturmaz çakal.

Düşüncen menfaat, yolun dolambaç,
Vicdanın kararmış, sanki bir daraç.
Kıvrak zekân ile kandırdın kaç maç,
Dürüstlük meydanı bilmezsin çakal.

Sinsice beklersin zayıf anları,
Derinden kurarsın kirli planı.
Hak adına atıp satar vicdanı,
Adalet terazisidir çakal.

Tilki de senden pek geri kalmıyor,
Hileyle dünyayı serap sanıyor.
Fırsatı bulunca kuyruk sallıyor,
İçten içe zehir saçıyor çakal.

Leş kovalarken dost olur sansarlar,
Arka planda ise çıkar pazarlar.
Mazluma tuzaklar kuran bazarlar,
İnsanlık mazide kalmış be çakal.

Sözün büyüsüyle hileyle çalarsın,
Hak yoldan sapmadan asla uslanmazsın.
Kötülükle dolup zulüm salarsın,
Sonunda yargıdan kaçamaz çakal.

Kutsal olan her şey senden uzaktır,
Dürüstlük ruhuna baştan yasaktır.
Mazlumun ahıyla dünya karartır,
Bu düzenle huzur bulunmaz çakal.

Çıkarcı dostlarla kurduğun tahtın,
Bir gün devrilecektir zalim tahtın.
Hak divanında biter bu inadın,
Yolun sonu hüsran, unutma çakal!

Son sözüm budur ki kulağına küpe,
Adalet er geç düşer peşine.
Hak divanında hesap gününe,
Kaçamazsın çakal, sonun bellidir.

The Order of the Jackal and the Fox

He has a mask on his face, it's dark inside,
His conscience is rusty, his heart is cloudy.
Their eyes are constantly searching for benefits,
He does not know the truth, he does not know mercy, jackal.

Every step is a trap, every word is a lie,
It makes the oppressed cry, it tires the weak.
Selling friends for profit,
You don't value friendship, coyote.

He shouts the truth, he turns to himself,
They will not find peace without hearing praise.
He always throws his burden to someone else,
You don't know what it's like to work, jackal.

Does your eye ever get full, the world gets narrow,
The cry of the oppressed reaches to the heavens.
How can the one who abad with cruelty be resurrected?
You'll end up miserable, jackal.

Values such as honor, honor to you,
It is a burden on your back, it does not fit your conscience.
When the benefit is over, you throw it to him,
You become an enemy to your friend, coyote.

Unite with the oppressor, be on the side of power,
Crush the underdog and defy the truth.
Don't think that this world is always a slave to you,
Justice will come and shoot you, coyote.

When the wind blows, you sail,
You play in every branch and get a place.
But remember that one day you will fall,
You will leave a stain on history, coyote.

You will never know what is the truth of the servant,
Judge the underdog, lean on the strong.
Don't sell your soul for the world's goods,
You can't be happy with this arrangement, jackal.

You make friends with the fox and run to the carrion,
You'll cringe and come out and walk around after him.
You will get lost in the path of humanity,
That's how you end up, coyote.

Whatever you look like, it's full of nobility,
Your heart is cracked with hate, coyote!
He does not straighten the curve, the reasonableness of the word,
The jackal does not sit on the throne of righteousness.

Your thought is of interest, the detour of the road,
Your conscience is darkened, it's like a narrowness.
How many matches did you cheat with your agile intelligence,
You don't know the square of honesty, jackal.

You wait insidiously for the weak moments,
You set up a dirty plan deep down.
He throws and sells his conscience in the name of truth,
Justice is the balance, jackal.

The fox is not far behind you either,
He thinks the world is a mirage by trickery.
He wags his tail when he gets the chance,
The jackal is spreading poison from the inside.

Martens become friends when chasing carrion,
In the background, the Sundays come out.
Bazars who set traps for the oppressed,
Humanity is stuck in the past, jackal.

You play tricks with the magic of your word,
You will never settle down without straying from the right path.
You Tue with evil and persecute,
In the end, the coyote cannot escape judgment.

Everything that is sacred is far from you,
Honesty is forbidden to the soul from the beginning.
The world darkens with the oppressed's barn,
There is no peace with this arrangement, jackal.

The throne you built with manipulative friends,
One day your cruel throne will be overthrown.
It ends in the court of justice that you believe,
The end of the road is disappointment, remember, coyote!

That's my last word, earrings in your ear,
Justice will come after you sooner or later.
The day of reckoning in the court of justice,
You can't run away, jackal, the end is certain.

Sıcak Rüzgar
Kayıt Tarihi : 12.12.2024 12:32:00