Çakal İle Kurt Şiiri - Murat Tarıkelmas

Çakalın kurdu boğduğu nerde görülmüş,
Kurdun etrafı çakalla örülmüş.
Dolanır haybire binbir hile oyunla,
Hilesi,oyunu kendi boynuna dolana.

Çakal bu; bastığı yeri bilmez,çakalım diyerek,
Çakallığı atadan kalma; sanma isteyerek.
Çakalı kurt yapamazsın; kurdun hali başka,
Kurdu çakal yapamazsın; çakallık doğuştan başta.

Çakal leş yer,artık yer,kurt ise avlanarak,
Çakal yediğine bakar,kurda imrenerek,
Kurt bırakır,çakal alır; nasibi yine leş;
Takdir-i İlahi çakallar hep kalleş.

Kurdun adeti değil,yalanla dolanla nasiplenmek,
Çakal gibi leş üstüne leş yemek.
Nasibini almaktır Hakkıyla derdi,
Çakal yine anlamaz,çünkü çakal kendi.

Bu hikaye sürüp gider kıyamete kadar,
Kurtlar da anlar hileyi,yalanı çakallar kadar,
Velakin kurt kurtluk,çakal çakallık yapar,
Çakalın oyunu,hilesi kurtlar uluyana kadar.