Yeterince çakalsan bu dünya güzel,
elinden geleni ardına koyma.
İnsan olmak mı o da ne,
sen dertleniyorsan bana ne.
Bizim böyle bir sorunumuz yok
derseniz, mutlu günler bir düş olur,
içtiğin su zehir. Kurduğun bütün
yapılar çöker, yemyeşil dallar çürür,
ağaçlar ayakta ölür.
Kutsalla söyleşide insan tam olur.
18/11/2005
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 24.9.2007 00:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Oflazoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/24/cakal-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!