Genç bir adam,sahilde,üzerinde taşların,
Saçlarını tırmalayan hırçın rüzgara inat,
Ağlayamaz terk edilişine,
Eritirken tüm anılarını sigarasının muhabbetinde,
Sadece nedenlerden oluşan bir soru tufanı,
Üşütür gençliğini,
Yağmura hasret bir fidan ne isterse sadece tanrıdan,
Ben karşımda öylece durup hayır demeni bile kutsal sayarım
Kulağıma fısıldarsan eğer yalanları
Ki dudakların hesap sorabilir ikimizden
Toplayıp bütün gerçekliği çuvalıma
Yakada bilirim istersen geride kalanları…
Bir kıtadan ötekine taşımak hayali hüznümü,
Her sabah yaren eder martıları bana,
Gözlerimde fer misali,
Bir kervanda yürüyen son deve olmak,
Ya da o devede sadece bir kulak,
Ellerinden içtiğim suları hatırlatır,
Dünyanın bütün diktatörleri,
Kan döken adamlar,
Sonra savaşlar, gözyaşları;
Sebebi bizdendir, erkeklerden
Oysa sen değil miydin
Beni suskun bir bakışa bile tenezzül etmeden,
Çocuğum hala ve belki hacıyatmazlar ceplerimde,
Sonra elma şekerleri ellerime bulaşmış,
Bir oyun bana İstanbul sanki
Koymuşlar seni en ulaşılmaz yerine
Emekleyip sana ulaşmak için
Dizlerim kanasın diye…
Dizlerimin bedenime küfre başladığı o anda,
Kaptan ruhumu aydınlattı ansızın,
Kulaklara fısıldadı,20 dakika ihtiyaç molası!
İşte sen iki dağın ve iki acının ortasına kurulmuş,
Sıradan bir dinlenme tesisiydin sadece,
Varışı güzel,ayrılışı kazık dolu,
İki yakası bir araya gelmeyen bir şehirde,
Sürgün olmak yabancı bedenlere,
Bana senden hediye,
Oysa sevişirken bile o saçma sapan kızlarla
Kendimi alamamıştım,
Saçlarını düşünmekten...
Her şeyi gibi baharı da çok başka bu istanbulun,
Oysa ben değil miydim
Nisanların serinliğinde uzanan kiraz ağçlarına,
Şimdilerde gökdelenler arasında mazot griliği var
Bahar sanki yaşlanmış,
Ve huysuz virjin misali elinde makası,
Limanını terk eden asi bir gemi gibi,
Bırakışın beni bu fırtınada,
Yalarken dalgalar yüzünden yoksun hüznümü,
O kadar anlamsız ve boş ki,
Artık ne söz gümüş ne sukut altın,
Şiirler yalan şairler hokkabaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!