Sınavdayken şu diyarda;
Zor mu geldi cefa gönül?
Bir yolcuyken sen bu dar’da;
Tek isteğin sefa gönül?
Ölümlüdür cihan madem
Durmaz onda madem âdem
Buna rağmen halen kadem;
Neden koşmaz saf’a gönül?
Bir lahzayken bu hayatlar
Ve fitneyken katlar yatlar
Ne sendeki şu heyhatlar?
Yok, mu sende kafa gönül?
Bekliyorken ecel başta;
Niçin gözün ekmek aşta?
Son deminde ve şu yaşta;
Nasıl düştün gafa gönül?
Varsa şayet zerre izan;
Her masala olma sazan!
Kaynıyorken altta kazan;
Olmaz üstte safa gönül!
Böyle iken Haktan yasa;
Niye yoktur sende tasa?
Koparmadan boynu kosa;
Bir yol ara affa gönül!
Abdullah Toroslu
02.04.2014-İzmir
Kayıt Tarihi : 2.4.2014 12:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!