Cahil Anlamaz Şiiri - Veysel Şimşek

Meçhul bir hayatta mecbur yaşarsın,
Acırsın hep acınacak hale düşersin,
Derimki; dostluğun gülü yeşersin,
Uğraşma nafile cahil anlamaz.

Üç günlük ömürde kalp kırmak nedir,
Temizdir özümüz işimiz budur,
Cahil bildiğini yapar istersen kudur,
Uğraşma nafile cahil anlamaz.

Memletim tokat hemde zileli,
inanki; ben beni bildim bileli,
Çoktur cahil nankör işi hileli,
Uğraşma nafile cahil anlamaz.

Sonuçta hep adem oğluyuz adem,
Okumak Her adamı etmezki; adam,
İnsanlık kalptedir der idi dedem,
Uğraşma nafile cahil anlamaz.

İnadı inattır yüzü yırtık yakalı,
Sen sen olda ele verme sakalı,
Kıravat adamı adam etmez duy fiyakalı,
Uğraşma nafile cahil anlamaz.

Fakirde zenginde gider tahtalı köye,
Orda rüşvet geçmez torpil yapmaz ağaya beye,
Veysel der namkörlerdeki; kuruntu niye,
Uğraşma nafile cahil anlamaz.