Ömrümün yeşili, gün ağarana dek yeşildi
Soğumayı bekleyen bir ceset kadar,
Sıcaktı mevsim
Daha gitmeden hayatımın bilirkişisi
Karar verilmişti..
Mutluluğun bir tadı olsa
Şekerle karıştılmıştır derdim
Sevginin bi adı olsa
Ben yine adını söylerdim
Bazen bir sonbahar eser mevsimimde
İçimde kaybolmuş biri yürür
Bakır rengi bir gün batımı, İstanbul'da
Heybemdeki azık, birazcık sen
Ama en cok suskunluklara susuyorum,
Yalın ayak yürüdüğüm Konstantin
Benden bile mutsuz
Batıyoruz, bitmesi bedava bir suda
Kaptan köşkünde fareler
İnsandan bir denizde batıyoruz
Ağlıyoruz, göz yaşı dökmek günah
İçimizde olmaz sebeplerde
Çağırıyoruz...
Bilirsin,tanırsın bendeki sesi
Adımı yere düşürenler utansın
İçimdeki ateş yakmakta bedenimi
Eğme gözlerini
Ey ruhumun adsızı
Gelme Rum kızı, gelme güzel Gülru
Bedenim olmazdı biliyorsun
Sen olmasaydın,
En karanlık gecelerde saklandım ben
Dağıtırken pusların korkusunu
Her yer ihanet ve kan kokusu
Ve cakallar etimin peşinde,
Ruh-u beşer şaşmadı,senin güzelliğine şaşkınlığı kadar
Gün doğmadı sarı yaprakların üstüne ey hazan
Kaç mevsim geçti de gelmedi beşinci mevsim
Kaç aşk geçti bu yürekte, kendini arayan
Bulutla yer arasında, yere düşmeyen yağmur damlası
İçindeydim bir sepetin, incir kokuları arasında
Taştan merdivenlerde, bir cariyenin ayak sesi
Kendi kendime sarınmalıydım, soguktan
Denizin mavisi gözlerinle karıştıgında
Nazenin bir yapraktı ellerin ve dokunmalıydım
Her gün ayrı bir değersiz,
Görmemek eftal, yüzünü görmekten
Seninleyken ruhum bedensiz.
Yaşamak... beter ölmekten,
Hangi ateş yakmazsa bedenini
Git o yürekte kal
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!