Kriminal sebepler yazıyorum hayaller
Bir elim ötekine çizmekte kalpler
Binip trene kendini şehirlere vurmak var
Sınır insanları gibi tetikte yaşarken her nefesimi
Solmuş saman kağıtları yanmaktalar
Yok oluş, eskimek, sebep olmak
Anlaşılmak zorunda olan bir bulut çizmek
Mecbur bırakılmak bir şiire
Ağlayan yeşil mi yeşil gözde yüzmek
Böyle sarılıyorum kalbime
Bak dilek asmalı bu gün güneşe
Kızılır mı artık sana adın senin neşe
Rüzgar saçlarını fırça yapmış
Hayalimi çizer gül yapraklarından silüet
Terk edişin benden evvel telefona sarılmış
Artık yalnızlığımı azad et
Nazar ol geç mavimden…
Gecenin koynuna bırakıp ellerini
Gökyüzünden çalıp gözlerini
Şu viran şehirden çekip dizlerini
Uyuyorsun yeniden doğmak için sevince
Uçsuz yalnızlıklar şarkını söylese
Yalan sözcükler hiç yakışmasa ağzına
değişir sevişim renkleri
damlar renkler bir kaba
bilmem kaç sayfada
yandı ruhlar usulca
ne çok yaşandı güller ile eller
ve sebepsiz yaşlandı sistematik beklemeler
Gülen maskeler istiyorum asık yüzlere
Ve masum gözlere ışıltılar diliyorum
Kelimelerden merdivenler yapıyorum sana
Asırda bir yetişen çiçekleri deriyorum
Sana ben zaman diyorum
Saatlerin sustuğu bir an
hipokrata ait eski bir ahit
dört bir yandan sardı sessizliği
hastane koridorları kokuyordu tüm harfler
ve öldüğünde uyuyordum
kusursuz melodiler yapar
yaptığımız evlerde yaşardık
diyorum ki
hiç konuşmasaymışız
elimize bir buket çiçek geçirip sürpriz yapmasaymış
ağlayacak kadar gülüp
gülecek kadar mutlu olmasaymışız
o zaman tarihe nasıl geçerdi
Sen hep büyük bildiğin masmavi yalnız asudeyi
Kurşuni bir bekleyişin son durağı san
Say ki sıfır ile bir arasına terkedilmiş rasyonelliği
Yeni doğmuş bebeğin su gibi bakışlarında dalgalan
Unutma çam ağaçları hep yeşil kalır
Ve burcu toprağın asimetrik sanatını koklamaktır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!