Dipsiz bir kuyudayım.
Soğuk, çıldırtan böcek sesleri
Bense, savunmasız ve çıplak.
Kaskatı kesilmiş bedenim.
Kanım damarlarımdan çekilmekte
Ölümü bile hissedemiyorum.
İki ışık görüyorum sadece;
Parlak ve göz alıcı.
Ey ! sen; bütün alemi devindiren güç;
Senin adına döner dünya,
Adını haykırmak istesem de...
Tek harf çıkmıyor; çıkamıyor.
Bir kilit vurulmuş dudaklarıma
Açılmıyor, açılamıyor.
Derinlerden gelen bir ses içimi ürpertiyor.
Donmayan hücrem kaldıysa onlarda donmakta...
Hızla düşüyorum olmayan diplere doğru
Hayatım gözlerimin önünde ....
Ailem, dostlarım, aşklarım...
Öyle bir boşlu
..........
..........
Kayıt Tarihi : 5.6.2001 01:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!