Kendi izimizi sürüyoruz, gözlerimiz kan içinde kendi izimizi
Bütün ayrıntıları tek tek yeleştirerek
Kesinkes ölmek var, kafesinden salınmış kuşlar gibi..
Sonsuzluk arasına sıkışan kabarcığı
Sürükleriz dışarıya el vurmadan
Bir uğru yaşar içimizde, bir uğru nice zaman
Amaca karşı kullanmaya zorlamış bizi
Gözlerini kapıyor güneş, bir açsa yanacak tutsağı
Ben yalnız bir yabancı, bir yabancı yine ben
Işığını görebilseydim, başımı her çevirdiğimde
Olsun seven kişilerin kaçıncı özlem artığı
Kayıt Tarihi : 12.4.2003 19:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özel Arabul](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/04/12/cagri-24.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!