Dağ olsaydın görünürdün yamaçta, Su olsaydın coşar idin ırmakta, Işık açsan parlar idin şafakta, Zenginim diyerek çağlama gönül. Saray olsan gönüllerde gezerdin, Aşkın gemisine biner yüzerdin, Kitaplar okurdun İncil dizerdin, Gezginim diyerek çağlama gönül. Bulut olsan su verirdin canlara, Rüzgâr olsan savrulurdun kırlara, Mevsim gelsen dağılırdın yıllara, Enginim diyerek çağlama gönül. Abdal olsan gezer idin ellerde, Türkü olup söylenirdin dillerde, Bazen sevgilerde bazen dertlerde, Kanber’im diyerek çağlama gönül. Kanber GÜRBÜZDAL
Kanber GürbüzdalKayıt Tarihi : 27.12.2011 17:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!