Çağdaş Ülkenin Mühendisi

Soğuk kirli bir mermer,
Üzerinde yatan,taze bir ölü,
Okula gidiyormuş,sabah vakti,
Giderken kız arkadaşını alacak,
Birlikte gideceklermiş okula,

Körpe bıyıklarını eliyle düzeltmiş,
Saçlarına bakmıştı,camekanda,
El ele tutuşacaklar,göz göze,
Kumrular gibi,sevda türkülerini,
Söyleceklerdi beraber.

Ne güzel düşler kurarlardı,
Güzel yarınlarında ülkelerinin,
Okumuş iki mühendis olarak,
Yeni bir ülkenin,mühendisleri,
Yollar,köprüler,hava alanları,
Demiryolları yapacaklardı.
Geri kalmış ülkenin çocukları,
Ülkelerini kalkındıracak,
Çağdaş ülkenin,insanları,
Olmaya çalışacaklardı.

Tam kızın evinin köşesinde,
Arabadan inen iki kişi,
Ellerinde makinalı tüfekleri,
Bastılar tüfeklerin tetiğine,
Yarının çağdaş ülkesinin,
Çağdaş mühendisi olacak,
Sevdiği kızın elinden tutup,
Birlikte derse giderek,
Geleceklerini inşa edecekti.
Tam köşe başında,Elleri,
Makinalı tüfek olan,iki kişi,
Kontağı açık arabadan inerek,
Bastılar tetiğe,yıkıldı inleyerek,

Devrildi yere,dal gibi vücudu,
Beklerken kız arkadaşı evinde,
Silah seslerine camlara çıkmış,
Bağırıyordu insanlar,yetişin diye,
Elleri makinalı iki kişi,iki katil,
Cinayeti görenlerin bembeyaz,
Yüzlerini geride bırakarak,
Kontağı açık arabalarına binip,
Egzoz dumanına boğarak sokağı,
Yirimi iki yaşında,çağdaş ülkenin,
Çağdaş mühendisi genç adamı,
Kız arkadaşına bile varmadan,
Devirmişler yere koca çam gibi,
Uzaklaşmışlar sesler arasında.

Soğuk ve kirli mermer üstünde,
Yatan bu ölü,işte mühendis adayı,
Başında ağlamakta Anası,Babası,
Katledilen o genç mühendis değil,
Çağdaş ülkenin çağdaş geleceğiydi,
Bakın hepiniz ülkeyi yönetenlere,
Elleri makinalı,o iki kişiye,
Nasılda benziyorlar,değilmi?