bozgun
yağma
ve talan diyarında
taştan süt sağanlarda
can kuşu dilsiz
karanlığa öksürüyor
yas elbiselerimiz
sönmüş yıldızlarla
evrene asılan gecenin ağrısına
raptiyeleniyor göçmenlik
vahşetin çelmesinde
büyümeyi unuttu çoktan
küçülüyor içimiz
çıkmaz bir tünel kazılıyor çağımıza
(ADA Dergisi, Ekim-Kasım-Aralık 2014, Sayı 19-20)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 2.12.2014 11:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Naime Erlaçin](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/02/cagcil-vahset.jpg)
Göç sadece bir yer değiştirme değildir. Arkada bir yaşam bırakmaktır. Ve en acısı da ölümdür.
Büyümeyi unutur çocuklar, boyları bosları büyümez elbet,açlık gelip yapışınca ..
Ama ,göç yollarındaki çocukların ruhu çabucak büyür, çocukluk ne ,gençlik ne bilemeden yaşlanır birden bire.....
O çocuklar karşısında bizler de gittikçe küçülüp , 'yer yarılsa , yer yarılsa' desek de, yerde ,gökte kabul eder mi bizi.?
Kutluyorum kaleminizi , yüreğinizi. Selamlarımla.
TÜM YORUMLAR (2)