İnsanlığın üzerinde yapış yapış yalnızlık.
Vücutlardan ziyade ruhlara kazınmış kırıklıklar,
ne de olsa görünmeyecek rahatlığıyla sökülüp atılmış.
Beceriksiz pansumanların altından oluk oluk akıyor insanlığımız.
Yüzlerde yüzsüz gülücükler,
Dillerde çirkin ezgiler.
Gözler ele verirdi eskiden yürekte kaynayan sancıları;
Şimdilerde asrın suçlarına ortak ve birbirinin aynı tüm bakışlar.
Kayıt Tarihi : 3.8.2023 11:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
Çok tesekkur ediyorum.
TÜM YORUMLAR (3)