Cesetleşen hayatlardan gelir
yeni müziğin tınıları. Çağ
kaybolmuş, doğa küskün
soluk yüzlere, gün kuru,
dinlemez seni hiç kimse.
ama, direnç çivileri de
çakılır yeryüzüne, iştahlı ol,
eğlence de var, gülüşlerin
solduğu yerde. Nefesini tut
ve gülümse yıkılan duvarlara.
Zafer, böyle birşeydir.
Bayrak dikilirken
çöken yapılara.
05/03/2014
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 5.3.2014 14:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Oflazoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/03/05/cag-18.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!