Cafer Tayyar Özkan Şiirleri - Şair Cafer ...

Sevda kedersiz misali çobanlıktır
Yüreği yürek yapan sevgi,
Sevgiyi de sevgi yapan dalaktır
Kör olası gözler göremezse ilgi,
İşte o zaman bunun adı ahmaklıktır

Sonbaharda yapraklar sararıp dökülürken,
Bülbüller sevgi naralarını özlemle atarken,
Sular meşk edecekleri kıvrımlı bir oyuk ararken,
Sımsıcacık bir merhaba neden olmasın?

Çiçekler artık bahara tekrar görüşelim derken,

İsyan eden kara gecelerinde aydınlık düşün,
Kalbindeki engin sevgi denizinde damla suyun,
Iraktan özlemlerini kabartan gönül meltemin
Olsam da, bitecek mi sonu olmayan haykırışın.

Her sabah başucunda şakıyan firuze bülbülün,

Aşk güllerimi hep dikenleriyle avuçlar, toplardım
Elbette kanlı ellerimin hesabını, senden soramazdım
Keşfettiğim hırçın yüreğini, hep özlemle beklerdim
Gök maviliğiyle gelip, sevda bulutum ol sevgi pınarım

Yaralı yüreğim, seninle özlediği aşkı yaşamasa da

Yalnızlığın acısıyla yanarak,
Sevdayı delicesine içerek,
Şaşkın kalbine güvenip,
Artık bir daha sevemeyeceksin.

Unutamayacaksın asla beni,

Vurgunlar yedim ben aşk denizinde,
Dağların ardından ah sesimi duydun
Sürgün yaşarken kalbinin mahzeninde,
Bir gönül uğruna yazan kalbimi sevdin

Bugün yine seni çektim uzaktan içime

Gecelerimdeki sessizliğimde,
Gündüzlerimdeki sensizliğimde,
Gökkuşağımdaki renksizliğimde,
Bulamamak neden bu kadar zor sevgilim?

Bazen sel olup akarsın,

Buzlu kadehim bile söndürmüyor kalbimin ateşini
İçime çekiyorum körfezin yosun kokan meltemini
Hiçbir şeye değişemem dinmeyen sıcak hasretini
İçiyorum, o bal akan dudağından dökülen sözlerini

Uzaklardan hasret rüzgarının ninnisiyle avunurum

Bembeyaz bir buluttum
Aşkının ateşinden soldum
Sen yaklaştıkça yanıma
Kar tanesi oldum savruldum

Sevmek güzel derdim

Adını beyaz bulutlara yazdıysam,
Kar tanesi olarak gelirsin dediysem,
Gönlümü müebbet sevgine adadıysam,
Kar beyaz duygularımdandır elbet.

Yürekteki ateş durursa atışlarıyla