Cafer Tayyar Özkan Şiirleri - Şair Cafer ...

Sen;
Tadı dudaklarını,
Rengi saçlarını,
Andıran, kadehimdeki şarabımsın,

Taçları gamzelerini,

Sevgi deniziyim, hayat veririm.
Hüzünlü anlarımda kayalara çarparım,
Kahır dizelerimle ağlayarak.
Sevgiliyi bulunca kumlarını süzerim,
Şehvet hecelerimle özleyerek.
Ateşli gecelerimde yosunları sararım,

Yalvarışlarımı duy gönül gözlüm
Sana olan sevgimdendir
Serzenişlerimi bil ey gönül sözlüm
İçimde kalan ukdemdendir
Bu sefer boğaza senin gözlerinle baktım ey sevgili
Suları daha bir maviydi

Seni özlüyor, gözlerini unutamıyorum.
Seni unutamıyor, sözlerini düşünüyorum.
Seni düşünüyor, sevgini düşlüyorum.
Seni düşlüyor, ellerini istiyorum.
Seni istiyor, fakat ulaşamıyorum.
Çünkü sana olan sevgim,

Ömür dediğin su gibi coşkulu olmalı,
Yarını düşleyerek bugünden yaşamalı,
Sevgileri, tutkuları içinden alarak,
İhanetle, ızdırabları silip atmalı.

Geçmişi yad ederek geleceğe bakmalı,

Ben de bir insanım;
Kalbim ve ruhum var..
Her haykırışın gönlümde fırtınalar koparacak..
Göz yaşlarım artık yağmur olup al güller açacak..
Gül goncaları sevgi ile tebessüm edecek..
Yüreğim gülistana dönecek..

Beyhude geçti hazanım, aşkınla müptela
Düşlerin yüzüne gülse feleğin gam çeker
Mazide durdu saatler, hüzünler nafile
Sahibin tenine değse bedenin ah çeker…

Asude kaldı yakarış, yalanlar boşuna

Sevgi dolu kucağında aşiyandı kalbim,
Ölene dek kırılsa da, sever seni gönlüm.
Dergahında muhabbete geldi Karagözlün,
Mahşere dek kavrulsa da, arar seni gönlüm...

Şefkat dolu yüreğinde huzur buldu ruhum,

Arzuyla gelen sevişme
Bin sohbete bedel
Gönül dildarını ararken
Sana çıkan her yol güzel
Tadın damağımda
Busen ise hala yanağımda

yapraklarını kaç kez döktü ağaçlar
bin yıl gibi geçti, sensiz bin günler
lakin ilk günkü kadar arzulu gönüller
seni özlemek
seni beklemek
sanki kalbime saldığım