Ayrılık dertleri bitirir derler
Nedendir bilinmez
Çileler ızdıraplar her şey onunla biter
Hayat onunla yaşanır derler
Nedendir bilinmez
Kavuşmak acıları dindirir derler
Sanma sahipsizdir bu milletim
Ürkütme beni darlaltma kaşıma
Bilirsin haçlı seferlerini varnayı
Kosavayı viyana önü çaldıranı
Ben Türk oğlu Türküm bilesin
Ben mehmet fatmayım caferim
Güneşli bir günün aydınlığı var içimde
Ayaklarım aldı götürüyor beni benden
Tüm bedenim irkilmiş aklımda sen
Bir ümitle içinde gittim neredir diye
Poyraz esintisi hissettim hafif şiddetli
Uyanın uyanın boş odanın karanlıklarından
Pencerelerde karanlık ve ışığın kavgası
Duvarlar eşyaların gölgeleriyle şekillenmiş
Bu ahenkler cümbüşünde derin bir sessizlik
Haykırıyor sanki isyan edercesine bize
Derinliklerden gelen yanık bir ses haykırıyor
Siz hiç ayrı kaldınız mı sevdanızdan
Özlemle yanarken için için
Güneşe bakmak geldi içimden
Kamaşan gözlerimin kısıklığında
Siz hiç hasret kaldınız mı yarinizden
Derede suyun yatağına kavuşması gibi
-
Cafer Karaaytu
Tüm Yorumlarsevgili dostlarım sayfamıza ve şiirlerimize olan ilgi ve nezakete teşekkür ederim