Cafer Karaaytu Şiirleri - Şair Cafer Kar ...

Toprak kararmış güne karşı
Yapraklar sallanırken yere
Bulutlar parçalanmış göğe
Senin aşkın uğruna sevgilim

Kıpkızıl olmuş deniz ufukta

Yükseklerden bakardın
Sevda ayrılık ve hüznüne
Bu nedir ki der gülerdin
kaçarken kararan günler

Bırak artık bu şımarmayı

Sevmek diye başlardı dudakların
Gözlerin neredesin diye sorardı
Bakışların heyecan ve arzu dolu
Ayrılık değişmez kader olurdu

Uzaklardasın artık ulaşılmaz

Mesaj var serin esen rüzgardan
Diyarlardan uzak çok uzaklardan
Kulak verin dinleyin durmadan
İyilik sevgi ve duygular var onda

bugün anladım ki büyümüşüm
üzüldüm
keşke hep aynı kalsaydım
seni hayal ederek
aşkımızı düşünüp sarhoşluğu
sonuna kadar yaşamak için

Anlatılmaz duyguların acısı
Sarsıyor içimi
Yaratılmış bedenin, kadısı
Asıyor kendini,
Asın asın diye haykırıyor
Sokak kedileri

Gökyüzünün eşsiz maviliği dokunur
Tüm bedenimin derinliklerine
damarlar kaskatı bir macera peşinde
Yalnızlık yakın takipte ayrılmaz sanki

Toprak ısrar eder dön bana aslına

Yıldızlara bakarken her zaman
Güneşe karşı durur ay olurdun
Bulutlarla gezer rüzgar gibi
Yağmurda ıslanan sevdalı
karanlıklarda kaldırım taşı
Bu sokaklar bilir bilir bizi

İnsandır doğan büyüyen
Kul olmak var aciz bir beden
Bu nasıl bir acınacak hal
Ağlayarak dünya gelken
Aç açık ve masum bir hal
Nankörlük sanki kader

Yürü, yürü de
Rezaletin göbeğine
Hayatın bu deminde
Uğraştıkça sendele
Kurtulursun bekle hele