Cafede Aşk Bitti. Şiiri - Murat Çetin

cafenin cam masasına düşen aksine bakıp
tanıyamadım seni..
inan gözlerine bakamıyordum.
parmakların parmaklarıma
teğet geçmesine rağmen
sıcaklığını hissetmiyordu.
hırçındın
hırçınlaşıyordun.
ve hışımla kalktın masadan.
ardında
bir hasret yığını bırakarak.
...
serçe çekinmezdi inan o an
üzerime konmaya.
hareketsiz kalarak
o anı dondurmayı istiyordum.
geri gelecek
ve herzamanki gibi
sımsıcak bakışlarınla
eritip bıracaktın
donukluğumu.
öylece bırakıp
çıkacaktık elele..
...
oysa sen
ardına bile bakmadın.
sen ki
her düşen yağmur tanesine ağlardın
bir yerlerine bişey olacak diye
...
güneş battı
ben bekledim.
ay gözüktü
ben bekledim.
şafak söktü
ben bekledim.
simitçi geçti yanımdan
ben bekledim.
...
ve sonra
cebimde sakladığım
senden son hatıra kalan
tek dal sigarayı çıkardım.
üzerindeki
'seni seviyorum' yazısını
kokladım bir süre
ve son kalan kibrit çöpünü
hasretinle yaktım.
derin bir nefes aldım
seni çektim içime
sevgini çektim.
..
sigaram bitti
sen bittin
sevgin bitti.
sevgin bitince
filtre idin
leş gibi kokan.
ezdim seni.
beni ezdiğin gibi.
..

uyuşmuş ayaklarıma aldırmadan kalktım.
akciğerimdeki son kalan sevgin
dudaklarıma bir tebessüm getirdi.
sahildeki martılara üfledim seni..

ve yaşam başladı.

06/09/02