Acının merkezinde durup
Teğet geçişleri seyrediyorum
Çakılıp kaldım
Merkez kaçlarım yok..
Teğet geçişlerin merkezinden al beni
Depresyon cadısı kazanlarını kaynatıyor
Boşluk ağırlaşıyor külçeleşiyor
Buharla dumanlar arasında günlerim kararıyor
Uyusun da küçülsün yok olsun acılar
Başımı doğrultayım bir
Belki kazan kaldırabilirim de..
Kayıt Tarihi : 30.8.2001 23:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)