Caddeler Boş Şiiri - Meryem Şahin

Caddeler boş, caddeler karanlık
Elleri cebinde yaşlı amca
Bekliyor gözleri semada
İnse bir nur baştanbaşa
Damla damla yağmur olsa
Bir de Yalnız Caddeler aydınlık

Sessizce tiktaklar konuşur
Gecenin zindanında yürür meçhule
Adımlar, kaypak zeminden sahile
Değişir yerlerini mat şah ile
Akıl denen cevherde binbir hile
Kurt sürüleri alemi yoklukta buluşur

Seyran olur sürülerine samanlık
Hesaplar karanlık, hesaplar ince
Her biri karanlık bilmece
Ayaküstü planlar, hilelerde imece
Dudaklardan dökülür bilinmeyen bir hece
Bir kuş olup uçtu insanlık

Kaldırım taşları susar, eğer de başlarını
Küçücük karanlık suratlar
Ellerinde koca sandıklar
Bir çift nurlu göz saklar
Mavi yeşil kahve bakışlar
Taşlar kadim dost, kucaklar gözyaşlarını

Ağızlar bir karış, birer yağdanlık
Gecenin bağrını deler kurşunlar
Meydanlardan birinde bir çocuk ağlar
Sahte gülüşler sırıtır, çınlar kahkahalar
Yağmur bulutlarını kucaklamış vahalar
Kuşun kanadında kayboldu adamlık