Kapanmış bana, öteye açılan kapılar,
Bir ben mi kalmışım, o kapıların önünde?
İmanlılara verilmiş, mukaddes tapular,
Ayaklarım gitmez, mukaddesâtın yönünde.
Evvah! Kaöırdım mı, en son vagonu da birden?
Şimdi o boşlukta sallanıyor ayaklarım.
Kûtsî ilaçlar getirin mukaddes revirden,
Çabuk! Cehenneme yollanıyor ayaklarım...
Yok mu bana tövbeyi öğretecek hocalar?
Öğret, af dileyeyim, geri kalan ömrümde.
Geç kalırsanız bu kul daha da çok bocalar,
İmansız gitmeyeyim, ansızın öldüğümde.
(Adana-1996)
Kayıt Tarihi : 21.12.2000 20:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!