Çabuk Hoca Şiiri - Hatice Türkmen Yurtseven

Mübarek bir adam çabuk telaşlı
Mavi gözlü ak sakallı birazda yaşlı
Vakur duruşuyla hep ağır başlı
“Çabuk Hoca” derler zat-ı muhterem

İnsan ayırt etmez sever herkesi
Ötelemez demez ki bu neyin nesi
Başında her zaman püsküllü fesi
“Çabuk Hoca” derler zat-ı muhterem

Camide kim varsa eve getirir
Onca misafire ikram yettirir
Yatak döşek açar bir de yatırır
“Çabuk Hoca” derler zat-ı muhterem

Tencerede çay ve kahve pişirir
Muhabbete dalar sütü taşırır
Cömertlik şanıdır ona yakışır
“Çabuk hoca” derler zat-ı muhterem

Kayığa binermiş eşek üstünde
Selama dururmuş ATA büstüne
Ne çok anısı var eşi dostunda
“Çabuk Hoca derler” zat-ı muhterem

“iy kafanı papin olma” sözleri
Derin bakar anlam yüklü gözleri
Balkanlarda Baloğlu’dur özleri
“Çabuk Hoca” derler zat-ı muhterem

Nükteli sözleri ömre bedeldi
Yerinde tam karar nutuk verendi
Karşılık beklemez, hep veren eldi
"Çabuk Hoca" derler zat-ı muhterem

Civar köylere de ünü yayılmış
Dost sohbetlerinde ismi anılmış
Bilgisi üzere alim sayılmış
“Çabuk Hoca” derler zat-ı muhterem

Anıyla şanıyla yaşadı gitti
Şumnu da başlayan ömrü hayatı
Bursa Karacabey Seyran’da bitti
Şahsına münhasır mübarek adam

Atam dı dedemdi torunuyum ben
“Çabuk Hoca” derler zat-ı muhterem

...türkmenkızı...