Çabuk Dön Bana Şiiri - Medet Çepik

Son sigaramla zor sabah yaptım
Kulaklarımı hiç kapıda eksik etmedim
Gözlerimi saat'ten bir an bile ayırmadım
Ruhumun şifası çabuk dön bana

Güneş doğmayıp mevsimler gelmiyor
Kuşlar bile yuvaya dönmüyor
Şu gönlüm sanki dört duvar arasına sıkışıyor
Sabrımın ilhamı çabuk dön bana

Sokaklarda avare avare dolaşırım
Dilime kilit vurup kimseyle konuşmuyorum
Karanlık çökünce gizli gizli ağlıyorum
Yüzünle ışığı göreyim çabuk dön bana.

Sana kavuşmak için ne dualar okuyorum
Seni nefesim kadar seven ben bir kulum
Ayrılık şerbetini içirtme olmayayım mecnun.
Leylanın aşkına çabuk dön bana.