Sağımda İsa solumda Musa,
Ben ortalarına oturdum.
Bu Cuma vakti İstanbul da!
Çamlıca tepesinde İlam da,
Ruhumu adamakıllı doyurdum…
Bir sofra ki neler neler yoktu!
Etrafında mürşit ve müritlerle doldu.
Hz.Kur’andan ayetlerle,
Ecdada ne dualar buyruldu…
Verildi güzel ağızdan vaazı nasihatler,
Gönüller gözlere yaşlar devirdiler.
Ne kadar açmış ruhlar garipmiş gönüller,
Sanki diller birer birer eyvah dediler…
Böyle bir Cuma yaşadım İlam da!
İstanbul’un o yüksek tepesi Çamlıca’sında.
Ruhumun karnı doydu bu ikramdan,
Sanki kanatlarım sırtımdan çıktı ayrılmadan…
23 Kasım 2012
11/55 Cuma
Çamlıca/İstanbul
Kayıt Tarihi : 23.11.2012 20:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)