Buzlu Gibi Şiiri - Zeki Çelik

BUZLU GİBİ

Kardeşin ablaya sevgisi bitmiş,
Bacanak, baldızın huzuru gitmiş,
Kayın peder biraz kafayı ütmüş,
Buz dolabı gibi diyaloğunuz.

Kaynana arada çaresiz kalır,
Dede torununa hediye alır,
Manalı bakışla dostluklar ölür,
Buz dolabı gibi diyaloğunuz.

Mesafe yakındır, gönüller uzak,
Biri diğerine düşünür tuzak,
Dil yılan gibidir, kaydırır kızak,
Buz dolabı gibi diyaloğunuz.

Yeterli olmuyor eli sıkınca,
Konuşmalarda var bir çok sakınca,
Sert rüzgar estirir içi kalkınca,
Buz dolabı gibi diyaloğunuz.

Zeki'de rahatsız böyle hallerden,
Mecburen uzaktır donan ellerden,
Rencide olanlar düşmez dillerden,
Buz dolabı gibi diyaloğunuz.

2-12-2012 ZEKİ ÇELİK