Buzlu Cam Şiiri - Şule Ahlef

Onun gözleriydi seni gören,benimkiler değil.
Ben dışarıdaydım ikiniz için de;buzlu camın arkasında.
Görmedim,duymadım.
Ama senden daha da kayıtsız değildim.
Göremeyen sendin gözlerini.
Tanısaydın benim kadar,kaybetmezdin.

Üzgün bakışlarında,kayboldun benim için.
Onun sana özlemli,sana tutkun gözlerinden.
Ona göre sana ait,bence boş yere akan yaşlar, sıcacık...
Ben görmedim,duymadım.
Acısını hissetsem de derinlerde.

Bana bu kadar yakınken o,
Sen ona bu kadar uzakken,
Ağlayan gözlerinde sen,bence ölüsün.
Bir ölü kadar soğuk ve aldırmaz...
Seni affedecek biliyorum.
Görememiş olsan da onun kalbini.
Kaybeden sensin.
Ben görmedim,duymadım.
Buzlu camın arkasında,
Üçüncü bir kişiyim.