Hasret kaldık toprağın esmer rengine.
Buğulu gözlerle baktık kalpten engine.
Şimdi, mesut olmuş gönül güzelliğiyle;
Dipdiri ve neşeliyiz buzlar çözülürken...
Cemreler sunuldu aleme rahmet için.
Gönüllerde güller açtı kucak kucak.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta