Buzdağına İnat Şiiri - Ezgi Özgür

Serin sularında sürüklendik hayatın
Derin çukurlarından kanayarak çıkardık düzlüklere canları
Yeni umutlarla yelken açtık maviliklerine
Coşarken bembeyaz sayfalarına imza atma sevinciyle
Neden kara döngüleri atamadık uçurumlara.
Mutluluk dikenli yollardan yön gösterirken
Işık aradık,umut aradık, af aradık
Zifiri gecenin kabuslarında titreyerek uyandık.
Yaralarımı sarmaya bir ben varım; bir de bendeki SEN
Susuyorum engin denizlerin köpüren dalgalarında
İçemiyorum kana kana seni
Çünkü sen öyle donuksun ki şu kalbimde
Buzdağına inat eritsem seni zirvelerimde.