Ayaz cökünce üstüne karin
Kizak kaymaya baslar beyaz sonsuzluk
Buzakesen fikri firar hallerden mesgüllere münasip
Bir deliyi dönmeye baslar devrandivane
Estigi yeller ugrunda uguldayip gezen daglar siradaglar demeden
Son yapragini da aska döker issiz dereler, bayir yukari yokuslar
Topraga can verdigi ödüncüyle yangin bir yangin olup
Hüznün baktigi kirik buruk pencerenin
Kendini gören rüyalarina dalar kuru dallar
Buzbaginda güller
Güz sarisi gonca solgunu hazanhozanlara sacin salkim
Kimsesiz köske saray kuran aynalar
Seyfi Karaca….Aralik / 13
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 18.12.2013 13:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!