Buz tutmuş kalpler Şiiri - Aliş Gülden

Maviliğini. kaybetti gökyüzü
karardı ruhlar
kesildi ormanlar
betona döndü dağlar
gayri saz çalmaz cır cır böcekleri
hiç bir şey avutmaz ağustos ayında
buz tutmuş kalpleri
yaşadığını zanneden tuzu kuru ölü adamlar
ardından gelir peş peşe zamlar
vicdan kalmamış donmuş yüreklerde
süt kalmamış sarı ineklerde
karanlığı seven kan emici yarasalar
duymasalarda altın dişli adamlar
sağılmaya alışık inekler isyan ettiler
düşmüş kunduranın topuğu
yoksulluk diz boyu
kaynamaz evde çorba köpüğü
sıkıldıkça sıkıldı köylünün ümüğü
kör olmuş gözler bunları görmez
donmuş yüreklere işlemez sözler