Buz Tutmuş Ellerin Şiiri - Mustafa Karak ...

BUZ TUTMUŞ ELLERİN
Buz tutmuş ellerin dokunma bana
Sevgimden sıcaklık bulmamış belli
Maziyi unuttum diyemem sana
Sözümden beklenti olmamış belli

Değiştin anlaman laftan lehçemden
Yoruldun belliki derdim çilemden
Soldurdun gülünü gönül bahçemden
Bahçemden sarmaşık şaşmamış belli

Dağların ardıydın çığırlar açtım
Gülmeyen yüzüne gülücük saçtım
Meramım sevmekti sevgiye açtım
Gözünden yaşların akmamış belli

Istemem bedelin değilsin öşür
Değerim kalmamış bendenin üşür
Anmasan adımı dilinden düşür
Mevsimden yazların kalmamış belli

Yanında olmamın gereği yoktur
Kırık kalem gibi sırtım da oktur
Anladım severi bekleri çoktur
Kavlimden yüreği yanmamış belli
MUSTAFA KARAKAYA