Buz Tutmuş Acı Şiiri - Abdullah Oral

Buz Tutmuş Acı

Sıkı sıkıya sarılmış avuçlarında
Sabaha sakladığı umutlarına.

Şimdi kaç çocuk bombalar altında
Yolcusu uzak düşlerin

Gecesi buz tutmuş yarınlar üşümesin diye
Gecenin bir saati
Başlarlar kanlarını emzirmeye toprağa
süt kokan dudakların aleviyle ateşlenir toprak.

Serçe yüreği sıcaklığında
bakışlarıyla
Sararak dünyayı
Yorgun kirpikleri dökülüverir
Uykusuz vurulmuş gözlerin üstüne

Duvarları gölgelenen şehirler
Küflenmiş kokularını yayar-
Buz tutmuş acıların.

Şimdi Yarım kalmış oyunların kör ebe zamanı
Dünya çoktan düşmüş defterinden
Irakta öldürülen çocukları.