Yazılmıyor yalnızlığın türküsü kâğıda,
Notalar üşüyor satır aralarında,
Dört dörtlük makama bile sığmıyor
Gecelerden taşan siyahı sensizliğin,
Prangalar eskitti yüreğim
Yemin etmiştim oysa sevmemeye, yemin,
Bozuldu büyüsü sanırdım hayatın
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim