Buz Kesilmek Şiiri - Zafer Bozkurt

Gündüzü olmayan bir güne daha açıyorum,

Gecesi olmayan kadına vurgun gözlerimi.

Buruk bir acı karşılıyor beni

Sol yanım kanıyor..

Bir kere daha çiziyorum kalbimin kırık çetelesini.

Soğuk bir esinti dikkatimi dağıtıyor..

Sen bıraktığından beri daha bir buz kesildi ellerim,

Titremesi bambaşka.

Soğuk önce yüreğime, sonra gözlerime vuruyor,

Üşüyorum..

Kalkıyorum sonra,

Ben uzanınca daha bir buz kesilen yatağımdan.

Asırlık adımlarım beni aynaya götürüyor,

Biraz daha öldüğümü görüyorum..

Sen yokken daha bir buz kesildi gözlerim,

Ağlaması bambaşka.

Artık görmek değil, kanamak için.

Önce dudaklarıma, sonra boyunumdan aşağı doğru ısıtıyor,

Zaten hiç gelmeden terk ettiğin bedenimi.

Beni senin gibi,

Elimi tuttuğun gibi,

Gözlerime baktığın gibi

Gidişinle daha bir buz kesilen beni,

Sadece kan ısıtabiliyor...