artık umurunda olmak
ya da olmamak gibi bir ünlem taşımaz
seninle olup
sensizliğe yol olan o ince düşüncem
ne güneş sayarsın sabahında
ne yıldız olmaya aday
Hadi sende vur
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
Devamını Oku
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
her yazılan gibi dünde kaldı
çok mühim değil
insan bedenen bir kez
ruhen daha çok doğabilir
teşekkür ederim
Şiir herkesin en çok korktuğu iki şey vurgu yapmış... Ölüm ve yalnızlık.... İlk bakışta, can yakması da gayet doğal. Şair de zaten canının ne kadar yandığını can yakarak vurguluyor... Kanımca tabii :)
bu kadar nasıl biliyorsunuz anlamış değilim, yaşanan ya da hissedileni
bu yüzden gıpta ile okudum
yalnızlık, gidenin miras diye bıraktığı bir çeşit lanet
ötesi yok,,ya da var bilmiyorum henüz
Canınızı çok yakmış... Buz kesiği gibi o an anlamadan kesmiş acısı sonra çıkmış...
Üzüldüm çok büyük öfke duyuyorsunuz. Öfke ile sevda birbirine uzak kavramlar gibi gözükse de aslında çok yakın, çok içice...
Şiirlerden anladığım kadarıyla, aldatan sizsiniz ama aynı zamanda da canı yanan da siz gibi gözüküyorsunuz... Çok garip bir dilemma... Karşı tarafın neler yaşadığını bilmek imkansız tabii... Ama doğruysa en azından o elinden geleni yaptığının haklılığıyla belki dayanıyordur bu ayrılığa...
Karşı tarafın yalnız kalma beceresini de öfkelisiniz gibi algıladım. Ama şahsen bende kalabalık içindeki yalnızlıktan, yalan bir kalabalıktan, yalan bir ilişkiden gerçek bir yalnızlığı yeğlerdim.
Kalabalık içindeyseniz ya da başkasıyla olduğunuzda, başkasının nefesinin nemini aldığınızda siz bu yalnızlığı hissetmiyor musunuz? Ya da o an hissetmezseniz bile on dakika sonra yalnız olmuyor musunuz?
dost dediğin gerçekleri esirgemezmiş kıymet verdiğine
çok teşekkür ederim..
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta