Buz Adam Şiiri - Perinur Olgun

Soğuktu kanı damarları gibi buzdu
Duyguları donmuş bahar bitmişti gönlünde
Kelebekler uzak diyarlara gitmiş
Çiçekler çoktan yapraklarına küsmüş.
Gönlünde bitmeyen akşam.
Tek başınaydı buz adam

Gidip geliyordu sabahlara geceden.
Sabahlar çiçeksiz, geceler yıldızsız,
Hani bir yıldız kayar ya birden.
Ortalık ışır
Buz adamın karşısına bir ışık gelir.
Işıtır gözleri kamaşır, karanlıklar simlenir.
Sevgi bu mudur, yıllardır beklediği,
Yarımdır şiirleri,
Yarımlar bütünlenir.
Açar gönlünde güller
Yüreği dillenir
Buzdan adam erir.

1. 3.2007