Çok eski zamanlarda,
Karlıdağların zirvesinde bir adam yaşardı;
Buz adam!
Sıcak düşmanıydı,
En sevdiği hava ise tipiydi…
Ama bir gün havalar ısınınca buz adamın karları eridi.
Fakat, kendi soğukluğu insanlara karıştı…
Sevgi nedir bilir misin?
Anlar mısın duygulardan? ...
İncelikten, zarafetten,
Haberin var mı buz adam!
Seni sevenlerin olsa,
Sıcacık sevgi bulsan,
Bir kuzeye bir güneye,
Eser misin soğuk adam!
Her estiğin yerler donar,
Sıcak çöller buza keser,
Dünya iklimi soğur,
Bari esme buzlu adam!
En sıcak ilgin eksi yüz,
Bakışların buz çatlatır,
Bastığın yerler hep kutup,
Kaybol dünyadan buz adam!
İliklerimiz buz oldu,
Baharlarımız kış oldu,
Zangır zangır buza kestik,
Marifetin bu buz adam!
Çek git, kurtulalım senden;
Sadakan neyse verelim.
Donan yerler donsun kalsın,
Mümkünse gelme buz adam.
Bela isen kutupta kal,
Gelecek isen kışın gel,
Musallatsan ayaz ol çök,
Bize acı tipi adam.
Güneşe meydan okuma;
Eritir seni bir nefeste!
Bir şans tanı sıcaklığa;
Merhamet varsa buz adam.
Büyüklere karakış ol,
Çocuklara kardan adam,
Kaosun masallara gömülsün,
Defol git buradan buz adam!
(01:15-01:40)
07.12.2012 Perşembe
Kayıt Tarihi : 7.5.2012 10:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutluyorum güzel şiiri ve şairini. Nicelerine diyorum Bülent bey... Esenlikle...
begeni ile okudum
Çok güzeldi, kutluyorum.
Listemde.
Sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (4)