Büyüyorum Şiiri - Sessiz Sakin

ağlamak kolay deildi bu kadar benim için.ağlatmak hiç deil.. çocuklar ağlar sanırdımm.. oysa insan büyüdükçe ağlarmış..öğrendimm..ağlamayı öğrenmek ne acı...çocuk kalmayı beceremedim..üzgünüm.ve ağlıyorumm evet çünkü istiyorum ihtiyacım var.çocuksu bir ihtiyaç değil bu.. guneşin ortaya çıkardığı gerçeklerden gururu incinmiş duygularımı teselli etmem gerek..geceyi beklerim guneş batar umutlarımı ayın yalancı ışılarıyla kandırmaya çalışırım ve ağlarım. inanmam.ve ağlarım..bir gözyaşı daha ve bir ben.. bir gözyaşı daha ve bir sen..akıttığım her damlamda teselli etmeye gücümun yetmediği duygularım ve bana inanmayan umutlarım..eksik kaldım.... ve ağlarım kimse görsün istem..acizim..ve ağlarım.unutamadığım için..unutmak istemediğim için ağlarım..özlediğim ve nefret edemediğim için..başka ne yapalirim ki bi ağlamayı becerebiliyorum..ve geceyi bekliyorum tekrar..tek tek yıldızlar beliriyor gökyüzünde her birine bir hayal yüklemiştim oysa ^^çocuksu^^.hepsi birer birer kaymaya başladı ve ben de büyümeye başladım işte..