Büyüyorum... Şiiri - Münire Çetin

Yaşamak büyülüyor beni
Günden güne...
Öğrendiğim bildiğim şeyler arttıkça
Küçülüyorum...
Olgunlaşıyorum...
Eğiliyorum...
Buğday yüklü başaklar misali
Varlıktan birliğe ulaşıyorum
Bir oldukça çoğalıyorum
Bir gönle giriyorum
Gönül fethediyorum
Merhaba! ...diyorum
Merhaba! ...
Tanıdığım, tanımadığım herkese
Ota, kuşa, börtü böceğe...
Merhaba!
Ne sihirli sözcük!
Ne köhne kapıları açıyor...
Ne taş kalpleri yumuşatıyor...
Yaşamak büyülüyor işte beni!
Günden güne...
Sona yaklaştıkça
Sevdikçe, paylaştıkça
Bölüştükçe çoğalıyorum
Bir makas aldığım
Tatlı bir çocuğun yanağında değil
Yüreğinde büyüyorum
Yaşlı insanların öptüğüm
Nasırlı ellerinde değil,
Dillerindeki duada büyüyorum...
Annemin sıcak kucağında
Babamın güçlü kollarında...
Gurbet yollarında...
Ağladıkça
Büyüyorum...