Büyüyorum Şiiri - Zennehar Yılmaz

Bir umutla nefes alışlarım başladı İlk gözümü açtığımda tozpembeydi dünyam Adımlarımı tek, tek atarken korksam da Yinede koşmak için çaba sarf ederken Birden bire büyüdüğümü çok geç fark ettim Yaşayamadım doyasıya Pişmanlıklar keşkeler hep engeller konsada, Aşılması güç olsa da… Yalnızlıklara bulandım yorulmadım bıkmadım Hep bir adım bir adım daha derken sonlardayım. Sessizlikler sarmaladı kapkara gecelerimi Uğultular bozsa da sessizliğimi, Umuda yolculuk başladı sabahlarımda Şimdi geçmişe bir bakış atarken, Terazilerde hüzünler ve sevinç gözyaşlarım Gözyaşlarımın akışında yok oluşlar başlar Gülücüklerle yeniden doğuş uyanır. Belkiler vardır beklide geçmişten bugüne, Ah, Ah keşkeler var iç çekerek sızlandığım. İlaçsız kapanmayan yaralar kaldı içimde git gide. Yok, ediyor beklileri birer, birer… Şimdi son oluşumun zafer şarabıyla baş, baş ayım Azrail karşımda son yudumumu bekler, Alıp götürmek için sonsuzluğa…