Büyüyen Sevdam Şiiri - Sadık Kocabaş

Hangi rüzgar savurdu seni benim avuçlarıma,
Bilmediğim bir diyardan, belki de uzak bir zamanda.
Gözlerinde parlayan binbir yıldızın sırrı,
İçimde uyuyan bir nağmeyi uyandırdı birdenbire.
Kum taneleri gibi süzüldün parmak uçlarımdan,
Her bir zerren içime işledi, bir sır gibi derinden.
Hangi fırtına getirdi seni bu limana ansızın,
Şimdi demir atmışsın gönlümün en kuytu koylarına.
Narın bir fesleğen hanımeli kokusu gibi ılgıt ılgıt eserken,
Kuş gibi çırpındı yüreğim senin gökyüzüne.
İçime cıvıltılar doldu, ne güzelmiş semada seninle kanat çırpmak.
Nefesime nefes, ömrüme ömür kattın.
Sen bende derinlerden de derin bir yere aktın.
Şimdi her zerremde sen varsın, her nefesimde izin.
Güneşim oldun, aydınlattın en karanlık gecemi.
Seninle var oldu yeniden içimdeki tüm renkler,
Sonsuzluğa uzanan bir yolculuk bu, elimde elin.