Büyümeye yüz tutmuş ben Şiiri - Emrah Ateş

iklimsiz
çorak bir yerde kurak
elindeki çiçeği dikersem belki açar
belki'nin anlamını henüz kavrayamamıştım tabi o zamanlar

o tenha köşebaşlarının
sofrabaşı kuru ekmeğe talim sevdaları
biraz savaşarak
biraz kırılarak
ve biraz sevişerek

bilhassa bütün çaba,
umudu ayakta tutma çabası
yıkılmaması için dikilen tuğlalar
dökülen betonlar
örülen duvarlar

ve örümcek ağında kalmış
günahtır diye dokunamadığım bir sevda
hiç ulaşamadım
hiç bulaşamadım ben günaha
evet ben günahsız
sevdasız büyüdüm...

Emrah Ateş