Büyümek Yara Almakmış Şiiri - Sevgi Gül ...

Nasılda sana benziyor herkes gitgide,
Gelip geçmeyi bilmeyen umuttan.
Korkuyorum;
Bir gün aklım ölecek,
Herhangi birinin yüzündeki resminde.
Her dökülen yapraktan bir ah işitilir.
Kalbim sürükleniyor,
Yamalı rüzgar,
Geri götür beni kopardığın yere.
İçimdeki hüzün kemanın sesi.
Uyandır geçmişimi beşiğinden.
Çocukluğumun elleri tarasın saçlarımı.
Harman yerindeki düvenin üstünde
Dönüp durayım hayat in dedikçe.
Bal arıları soksun gözümden;
İyileşmeyi özledim.
Babam kovalasın yine;
Kurtulmayı özledim.
Büyümek yara almakmış en derinden.
Günlerimi defnediyorum her seferde.
Dön gel ey unut!
Zaman daralıyor tabutun içinde.
Nasıl olsa gelmeyecek o ilkbahar;
Sonbaharı gelin edelim.