Farkındayım,
Ve farkında olup engel olamamak
Çözüm arayıpta bulamamak çok kötü
Kalpleri taşlaşmış insanlar
Nankör, kıymet nedir bilmeyen insanlarla yaşamak...
Biliyormusunuz,
Büyümek insanoğlunun en kusursuz laneti
Günahsız doğan, mahsum büyüyen çocuklar
Gün geçtikçe kötü birer adam olurlar..
Merhametten adım adım uzaklaşırlar..
Sevgiyle büyür sevgiyi unuturlar..
Hayatlarını karanlığa bürüp
Özgürlüğü sadece uçan kuşta ararlar..
Ve hep kaybederler.
Halbuki,
Sevgiye en çok layık görülen,
Kalbi en güzel olan,
Mutluluğu en çok hak eden,
Asıl özgür olan, bizleriz...
Ne yazık,
Hasret çiçeği kadar sevemedik
Bir kuş kadar özgür olamadık
Karanlığa bir mum yakamadık
Bizler herşeye çomak soktukta,
Bir içimize bakamadık.
Kayıt Tarihi : 23.11.2020 22:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!